Há hitastig enameled manganín 6j13 vír fyrir rafeindatækni
Magnetvír eða enameled vír er kopar eða álvír húðaður með mjög þunnu lagi af einangrun. Það er notað við smíði spennubreyta, inductors, mótora, rafala, hátalara, harða diskhöfða, rafsegul, rafmagns gítar pallbíl og önnur forrit sem krefjast þéttra vafninga af einangruðum vír.

Vírinn sjálfur er oftast að fullu gljúpaður, rafgreindur kopar. Ál segulvír er stundum notaður fyrir stóra spennubreyta og mótora. Einangrunin er venjulega gerð úr sterkum fjölliða kvikmyndaefni frekar en enamel, eins og nafnið gæti bent til.

Hljómsveitarstjóri
Hentugustu efnin fyrir segulvírforrit eru óleyfðir hreinir málmar, sérstaklega kopar. Þegar þættir eins og efna-, eðlis- og vélrænni eiginleikar eru taldir, er kopar talinn fyrsti val leiðarinn fyrir segulvír.

Oftast er segulvír samsettur af fullkomlega glitrandi, rafgreindum kopar til að leyfa nánari vinda þegar rafsegulspólur eru gerðar. Súrefnislausar kopareinkunn með mikla hreinleika eru notaðar til að nota háhita til að draga úr andrúmslofti eða í mótorum eða rafala sem kæld er með vetnisgasi.

Ál segulvír er stundum notaður sem valkostur fyrir stóra spennubreyta og mótora. Vegna lægri rafleiðni þess þarf álvír 1,6 sinnum stærra þversniðssvæði en koparvír til að ná sambærilegri DC mótstöðu.

Einangrun

Þrátt fyrir að vera lýst sem „enameled“, er enameled vír ekki, í raun húðuð með lag af enamelmálningu eða glerhúðað enamel úr blandaðri glerdufti. Nútíma segulvír notar venjulega eitt til fjögur lög (þegar um er að ræða fjórfilm tegund vír) af fjölliða filmu einangrun, oft af tveimur mismunandi tónverkum, til að veita erfitt, stöðugt einangrunarlag. Segulvír einangrunarmyndir nota (í röð til að auka hitastig) pólývínýl formlegt (formvar), pólýúretan, pólýamíð, pólýester, pólýester-pólýímíði, pólýamíð-pólýímíði (eða amíð-imíð) og pólýímíði. Pólýimíð einangruð segulvír er fær um að nota allt að 250 ° C. Einangrun þykkari fernings eða rétthyrnds segulvírs er oft aukin með því að vefja honum með háhita pólýímíði eða trefjaglerbandi, og lokið vinda er oft tómarúm gegndreypt með einangrandi lakk til að bæta einangrunarstyrk og langtíma áreiðanleika vindunnar.

Sjálfsbjargandi vafningar eru sár með vírhúðað með að minnsta kosti tveimur lögum, því ysta er hitauppstreymi sem bendir saman við snúninga þegar það er hitað.

Aðrar tegundir einangrunar, svo sem trefjaglergarn með lakk, aramídpappír, Kraft pappír, glimmer og pólýester kvikmynd eru einnig mikið notuð um allan heim fyrir ýmis forrit eins og Transformers og Reactors. Í hljóðgeiranum er hægt að finna vír af silfurbyggingu og ýmsum öðrum einangrunaraðilum, svo sem bómull (stundum gegnsýrt með einhvers konar storknunarforriti/þykkingarefni, svo sem bývax) og pólýtetraflúoróetýlen (Teflon). Eldri einangrunarefni innihélt bómull, pappír eða silki, en þetta eru aðeins gagnleg fyrir lághita notkun (allt að 105 ° C).

Til að auðvelda framleiðslu hefur einhver segulvír með lágum hitastigi einangrun sem hægt er að fjarlægja með hita lóða. Þetta þýðir að hægt er að búa til rafmagnstengingar í endunum án þess að fjarlægja einangrunina fyrst.